Το φύλλο της γιαγιάς

Στα μέρη μας και στα γύρω χωριά πάντα στο καθημερινό τραπέζι υπήρχε μια πίτα.
Στους γάμους στα βαφτίσια στις εορτές όλοι έστελναν στα σπίτια που είχαν χαρές μια πίτα.
Όλες οι γυναίκες του χωριού ήταν τεχνίτριες στο άνοιγμα του φύλλου με τη βέργα.

Η γιαγιά μου ήταν σπουδαία τεχνίτρια, απ αυτήν μάθαμε την τεχνική για καλό φύλλο και καλή πιτα .
Ακόμα ηχούν στα αυτιά μου τα λόγια της “αλεύρι ,αλάτι, λαδι, νερό και καλό ζύμωμα
“”να πιει το αλεύρι το λάδι να λαδώσει “”να γίνει η ζύμη βελούδινη”…τόνιζε και ξανατόνιζε με πάθος.
Αγάπη έδινε σε ό,τι και αν έκανε.. σε ό,τι και αν καταπιανόταν …

Το ίδιο πάθος και την ίδια αγάπη μας μετέδωσε και εμάς και πάντα τα λόγια της μένουν στο μυαλό μας .
Γιαγιά Αλεξάνδρα σ’ευχαριστούμε.